zondag 7 november 2010

Amsterdam/FOAM

Omdat het eens wat anders mag zijn: een film/fotocollage van mijn citytrip naar Amsterdam... (sorry voor de slechte kwaliteit)
-
Muziek: Cujo - Ol' Bunkhouse
2 lovebirds in Amsterdam, wat een heerlijke combinatie. Als de locatie Amsterdam dan ook nog eens gekoppeld wordt aan een prachtig hotel (Hotel Arena) kan de vreugde niet meer op. Of toch? Een eerste keer samen met je lief op reis is niet niks. Gelukkig waren de vermoedens juist (geen ruzie maar enorm amoureux zijn), dus tot hier mijn liefdesperikelen. 
-
Omdat 2 dagen erg kort is, moesten er keuzes worden gemaakt. Je kan niet àlles van een stad zien in nog geen twee volledige dagen... We wilden absoluut een museum doen, maar geen 'saai' museum. Omdat ik al 2 keer naar het Rijksmuseum was geweest (vorig jaar en 10 jaar geleden) werd het dus al geen Rijksmuseum. En omdat ik enorm veel van fotografie hou, was het fotografiemuseum van Amsterdam een logische keuze. Op vrijdagochtend 5 november stonden we dus in FOAM, waar op dat moment foto's werden tentoongesteld van Jim Goldberg, Johan van der Keuken en Ahmet Polat. De collecties van Jim Goldberg en Ahmet Polat spraken ons het meeste aan, daarom geef ik over die 2 wat extra informatie.
-
JIM GOLDBERG - OPEN SEE
1 oktober 2010 t/m 21 november 2010
-
In Foam_Fotografiemuseum Amsterdam is vanaf 1 oktober Open See, het meest recente project van Magnumfotograaf Jim Goldberg (VS, 1953) te zien. Het werk van Goldberg wordt gekenmerkt door een sterk engagement met individuen aan de zelfkant van de samenleving. Goldberg diept in zijn werk complexe sociale problemen uit waarbij hij vaak tekst als wezenlijk onderdeel van de foto gebruikt. ‘Open See’ legt de ervaringen vast van mensen die hun door oorlogsgeweld en ernstige sociale en economische problemen geteisterde geboorteland hebben verlaten in de hoop een beter bestaan op te bouwen in Europa. Deze ‘nieuwe Europeanen’, oorspronkelijk afkomstig uit Afrika, Azië, Oost-Europa en het Midden-Oosten, hebben hier vaak opnieuw te maken met geweld en wreedheden, maar behouden tegelijkertijd zicht op een betere toekomst. De titel Open See verwijst naar de afwezigheid van grenzen op de open zee, in tegenstelling tot de landsgrenzen die Europa ook na de zogenaamde eenwording nog opdelen.
)
Goldberg brengt de vele aspecten van dit complexe verhaal in beeld via verschillende media zoals polaroids, video’s, dagboekfragmenten, objecten, en midden- en grootformaat foto’s. Veel foto’s zijn beschreven, ingekleurd of bekrast door de geportretteerde. De beelden en woorden vormen zo een even intiem als aangrijpend verhaal over het leven van de getoonde mensen. De portretten worden afgewisseld met landschapsfoto’s uit de landen van herkomst van de migranten.

AHMET POLAT - KEMAL'S DREAM
15 oktober 2010 t/m 8 december 2010
--
De fotograaf Ahmet Polat (NL,1978) richt zich in zijn nieuwe project Kemal’s Dream op het leven van jongeren in het huidige Turkije. De jongste generatie Turken binnen deze nog jonge democratie wordt in hoge mate bepaald door de spanning tussen traditie en moderniteit en tussen religie en secularisme. Veel Turkse families leiden nog een traditioneel leven. Tegelijkertijd is er de aantrekkingskracht van een meer individuele en Westerse levensstijl. Voor veel jongeren levert dit een tweestrijd op die kenmerkend is voor de gehele Republiek Turkije. Vanaf de stichting van de republiek door Kemal Atatürk in 1923 wordt Turkije getekend door een dualisme dat vaak wordt teruggebracht naar een strijd tussen Oost en West. Het complexe politieke debat rondom het EU-lidmaatschap intensiveert deze interne strijd en maakt de zoektocht naar een eigen identiteit uiterst actueel. Als zoon van een Nederlandse moeder en Turkse vader herkent Polat deze problematiek en hij besloot dit wezenlijke proces aan de hand van zijn eigen generatie vast te leggen.
)
De afgelopen vijf jaar woonde en werkte Polat in Turkije. Hij reisde van Istanboel naar de Zwarte Zee en van Gaziantep in het zuidoosten van Turkije naar de Egeïsche regio om vrienden en nieuw gemaakte kennissen te bezoeken, te fotograferen en te interviewen. Door zijn persoonlijke geschiedenis slaagt Polat er in zijn onderwerp niet van buitenaf, maar juist van binnenuit te verbeelden. Dit resulteert in een persoonlijk document dat de huidige jonge Turkse generatie dichterbij brengt. Door het vastleggen van jongeren in zowel de grote steden als op het meer conservatieve platteland, geeft hij bovendien de diversiteit binnen een generatie weer.

))
Tekst: Foam.nl